ชีวประวัติคนสู้ชีวิต ณัฏฐ์ธเดช ชัยปกรณ์วงศ์ โจ ก่อนเข้าวงการ ธุรกิจเครือข่ายสวัสดีครับทุกท่าน ยินดีต้อนรับเข้าสู่เรื่องราวชีวิตผมครับ
ผมรู้สึกดีใจอยู่ลึกๆ..นะครับ ที่คุณ..ได้สละเวลามาอ่าน..เรื่องราวของผม
ผมหวังอย่างยิ่งว่ามุมมองและแนวคิดของผมนั้น ผม ชื่อ ณัฏฐ์ธเดช ชัยปกรณ์วงศ์
ชื่อเล่น โจ
มีพี่น้อง..3คน โดยผมเป็น..คนโตครับ
จบปริญญาตรี..ทางด้าน...วิทยาศาสตร์คอมพิวเตอร์
เวลาที่เรียนที่นั้น...เป็นครั้งแรกคับที่ได้..ออกสู่โลกภายนอก
ในช่วงที่เรียนอยู่..ก็ได้ทำหลายๆ อย่างในช่วงเรียน
พื้นฐานการศึกษาของผมนั้น จบ..ป.ตรี ในสาขา..คอมพิวเตอร์
ประวัติการทำงานผมมีดังนี้ครับ
ชีวิตงานประจำงานแรก Software Developer (นักพัฒนาซอฟ์ทแวร์)
จะเห็นได้ว่า..ประวัติการทำงานของผม
งานแรกเป็น..Software Developer หรือ..Programmer นั่นเอง
ไม่อยากมาทำงานเลย..เอาแต่รอคอยเย็นวันศุกร์
ระหว่างทีทำงานนั้น..ก็เห็นเพื่อนๆพี่ๆ..ที่ร่วมงาน ลาออก..ไปเรียนต่อต่างประเทศ
ก็เตรียมตัว..ดิ้นรนหาทางไปเรียนต่อที่อังกฤษ
ก็หาทาง..ทุกทาง ถามคนโน้น..คนนี้ ดูข้อมูลในเน็ต
แต่ปรากฏว่า..โดนปฏิเสธVisa ซ็อค!..ไปเลยครับ
ทำยังไงดี..ก็เลยพยายามดิ้นรน..อีกรอบ
สุดท้ายก็ผ่าน Visa แต่..กินเวลาไปหลายเดือน..เกือบครึ่งปีเลยทีเดียว
บทเรียนแรกในชีวิตช่วงนี้ที่ได้รับ คือ ถ้าเรามีความฝันตั้งใจจะทำอะไรแล้ว ต้องเรียนรู้ เตรียมตัวให้พร้อมก่อนลงมือทำ และอย่าล้มเลิกกลางคัน ถึงจะมีอะไรมาเป็นอุปสรรค เพราะเราอาจมานั่งเสียใจภายหลังชั่วชีวิตได้
ชีวิตงานประจำงานที่ 2 Restaurant Manager (ผุ้จัดการร้านอาหาร)
ช่วงที่ไปอยู่อังกฤษ..ต้นๆ เอาเงินติดตัวไปแค่..ไม่กี่หมื่นบาท
หวังว่าจะไปทำงานหาเงินที่นั้น เรียนไป..ทำงานไป เพราะหาข้อมูล และติดต่อหาที่ทำงานไว้ล่วงหน้าไว้แล้ว คือจ่ายค่าเรียนไว้ล่วงหน้า..ไม่กี่เดือน ถ้าไม่จ่ายต่ออีก ก็เตรียมตัวกลับไทยได้เลย แต่โดน..ไล่กลับนะคับ
เริ่มแรกเลย..ก็มาเป็น..เด็กล้างจาน 555 ..ก็ทำใจมาอยู่แล้วครับ ก็ยังพูดอังกฤษไม่เป็นนิ จริงๆ..งานบ้านอะไรผมก็ไม่ได้รังเกียจมาก แต่เรื่องล้างจาน..ผมเกลียดที่สุดเลย แต่ทำไงได้ มันต้องทำก็ทำครับ
ก็ได้เรียนรู้อะไร..มากเหมือนกัน ถึงจะมา..ล้างจาน เพราะตั้งแต่..มาที่อังกฤษนี้ ผมก็พยายาม Active เรียนรู้ทุกอย่าง เพราะรู้ถึงค่าของการที่มา ว่าไม่ได้มาง่ายๆ น่ะ
ก็พยายาม..ฝึกพูดอังกฤษ ฝึกฟัง..อยู่ตลอด และตั้งใจเรียนใน Class เรียน แต่เราก็เหนื่อยมาก..เพราะต้องทำงานถึงตี1-2 ทุกวัน และต้องไปเรียน 9 โมงเช้า แต่ที่ทำงาน..กับที่เรียนห่างกัน1ชั่วโมงกว่าๆ นอนไม่กี่ชั่วโมง..ทุกๆ วัน
ทีสำคัญ..ผมเองต้องทำงาน 6 วัน เพื่อส่ง..ตัวเองเรียน 5 วัน และเก็บเงินไว้..จ่ายหนี้..ที่กู้ตอนมาจากเมืองไทยไว้ด้วย ก็ทำให้ทำงานหนัก..มาก จนร่างกายไม่ค่อยไหว ป่วยบางครั้ง เพราะอากาศที่หนาว..และฝนตก แต่ก็..หยุดไม่ได้ครับ ก็ต้องสู้ๆ..กันไป
หลังจาก..ล้างจานได้ 2 เดือน ร่างกาย..เริ่มปรับตัวได้ เริ่มชิน และเริ่มที่จะ..ฟังภาษาอังกฤษคำง่ายๆ ได้แล้ว (ผมก่อนมาอังกฤษ..โง่อังกฤษมากๆ ฟังไม่ได้เลยครับ พูดก็ผิดๆ ถูกๆ)
ทางร้านเห็นเรา..ขยัน ไม่เคยหยุด (ก็หยุดไม่ได้..เงินไม่พอใช้ 555)
ตายละสิ ชาตินี้..ทำอาหารเป็นแค่ 2 อย่าง คือ ไข่เจียว..กับไข่ดาว
ก็ทำได้ครับ ก็เพราะเราต้องเอาตัวรอด..ให้ได้
แต่ได้มีโอกาสในการเรียนรู้การทำอาหาร..และสนิทกับเจ้าของร้านมากขึ้น
ก็เป็นผู้ช่วยพ่อครัวอีก 2 เดือน คราวนี้ทางร้าน..ก็เอาเราไปหน้าร้านแล้ว อืม.. ก็เริ่มพูดเป็นและฟังพอได้ แต่ก็ขอบอกว่า..ยังแย่กว่ามาตรฐานอยู่ ให้ผมไปเป็น Waiter หรือเด็กเสริฟนั้นเอง..
ยืนเฉยๆ..ดูแลแค่โต๊ะ 2โต๊ะ) และที่สำคัญ..เราต้องดูแลคนเดียวเกือบ 10โต๊ะ (ค่าแรงที่นี้..แพงมาก คนเป็นWaiterต้อง..เก่ง และดูแลคน..ได้เยอะ จะไม่มีเวลายืนเฉยๆเลย..จนร้านปิด)
สุดท้าย..กลับไปอีกครั้ง มีคนมาแทนซะแล้ว
ก็ทนทำ..ต่อได้ระยะหนึ่ง ช่วงนั้น..พ่อไม่สบาย เบาหวานกำเริบ
บทเรียนที่ 2 ในชีวิตช่วงนี้ที่ได้รับ คือ ความสำเร็จของคนเรา...จะแปรผันตามความคุณลักษณะที่เราเป็น ดังนั้น..เราควรพัฒนาตัวเองให้สูงไว้ เพื่อจะได้..มีความสำเร็จที่สูงตามตัวเรามา และชีวิตลูกจ้าง ห้ามลา..ห้ามป่วย..ห้ามตายเด็ดขาด! เพราะเค้า..จะมีคนมาแทนคุณได้ทันที ถึงแม้คุณจะอยู่กับเค้ามานาน..ขยันตั้งใจ..หรือเก่งขนาดไหนก็ตาม เฮ้อ!
ชีวิตงานประจำงานที่ 3 Project Coordinator (ฝ่ายประสานงานธุรกิจต่างประเทศ)
งานนี้เริ่มต้น..ตอนกลับมาไทย ก็สมัครงานทาง Net เลย
และเลือกบริษัทที่เราติดต่อลูกค้าต่างประเทศด้วย
เพราะต้องการใช้ภาษาอังกฤษ ที่ฝึกมาที่โน้นให้คุ้มค่า และจะได้ไม่ลืมไป ซึ่งทุกคนคงรู้กันอยู่แล้วว่า อะไร..ที่ไม่ได้ใช้งานนานๆ ก็มักจะลืม
ทางบริษัทได้รับข้อมูลผม แล้วก็ติดต่อมาค่อนข้างไวมาก ส่งตอนเช้า..โทรมาตอนบ่าย คงเพราะเรามีประวัติที่อังกฤษ ที่ซึ่งเป็นลูกค้าโดยตรงของเค้าด้วย ก็เลยไปสัมภาษณ์ และก็ได้รับเข้าทำงานอีกไม่กี่วันต่อมา ค่อนข้าง..ไวกว่าที่คิด เพราะบริษัทแรก..รอกันเป็นเดือน
ก็เริ่มทำงานไป ลักษณะงานคือ..ติดต่อดูแลลูกค้ารายใหญ่ที่เป็นชาวอังกฤษ
ทำงานที่ร้านอาหารที่โน้น มันเป็นงานที่ไม่ทางการ
เป็นช่วงเวลาในการทำงาน..ที่มีอิสระเหมือนพวกโฆษณาบัตรเครดิต อะไรประมาณนั้น เหอะๆๆบทเรียนที่ 3 ในชีวิตช่วงนี้ที่ได้รับ ลูกจ้างต้องแลกเงินกับเวลา แต่คนสร้างระบบ..กลับได้รายได้ตามผลกำไร และไม่ต้องทำงานเอง มีอิสรภาพทางด้านเวลา และเริ่มค้นพบว่า..ตัวเองชอบงานที่อิสระ ไม่ชอบการไปทำงานแต่เช้า วิ่งให้ทันตอกบัตรเข้างาน และมี ความยืดหยุ่นในเรื่องสถานที่การทำงาน ไม่ถูกจำกัดเรื่องเวลาและรายได้ ชีวิตที่ 4 ชีวิตที่เปลี่ยนไปเมื่อพบกับธุรกิจเครือข่าย….ความฝันมาบรรจบ
ทำงานประจำ..เป็นฝ่ายประสานงานธุรกิจนี้ได้ปีกว่าๆ
เพื่อกะจะได้ Up เงินเดือนเรา..ตอนย้ายบริษัท
แต่คำนวณแล้วว่าจะกว่าจะผ่อนหมด 25 ปี ถ้าเป็นอย่างงี้..ไม่ไหว
แต่โอกาสใหม่ที่มอง..ก็เป็นงานประจำที่มีเงินเดือนสูงขึ้น
ผมได้ฟังแอมเวย์..ครั้งแรก สมัยเรียน..ปี2 (เกือบ10ปีก่อน) (เป็นความคิดเห็นของผม ณ ตอนนั้นนะคับ..ใครทำอยู่อย่าว่ากัน)
ต่อมา..ผมได้มีโอกาสรู้จัก Herbalife ตอนทำงานช่วงนี้แหละ
ตอนแรก..มันก็ชวนผมไปฟังโอกาสทางธุรกิจครับ
แต่ช่วงนั้น..ผมเองก็ต้องการมีรายได้เสริมเพิ่มขึ้นจริงๆ
ก็ประหลาดใจกับที่แต่ละคนที่ออกมาแชร์ว่ามีรายได้..หลายหมื่น
เพราะมันทำให้ผมรู้สึกว่า..ถ้าทำสำเร็จ
เพราะรายได้หลักแสน..ที่ผมคิดว่าจะได้ คือตอนผมอายุสัก..40
และเหตุผลที่สำคัญ..ที่สุด ที่ผมตัดสินใจทำ เพราะองค์กรนี้มี ระบบการทำงานกับคนไม่รู้จักทาง Internet ซึ่งผมเองมีคนรู้จักน้อย
ในที่สุด..ผมก็เริ่มเข้าธุรกิจด้วยการลงทุนด้วยเงินเกือบ..แสนบาท พร้อมผลิตภัณฑ์กองเต็มบ้านครับ แล้วลาออกจากงาน..มาทำเต็มตัว โดยไม่ปรึกษาใคร..บ้าไปแล้ว เหอะๆๆ
แล้วผมก็มุ่งมั่นทำอย่างเต็มที่ แต่เพื่อนคนที่ชวน..กลับเลิกทำในเดือนถัดไป ซวยละสิเรา! เพราะมันไม่ได้ง่ายอย่างที่คิด ทำเกือบปี ก็เลิกทำไปครับ
เพราะผมรู้สึกว่า เป็นวิธีทำงาน..ที่มีความกดดันสูงเกิน..คนธรรมดาจะทำได้, รายได้ได้จริง..แต่รายจ่ายพอๆกับรายได้, ทำงาน7วัน ประชุมดึกๆ ถึงตี 1-2 เกือบทุกวัน ไร้ซึ้งอิสรภาพ..ทางด้านเวลาอย่างสิ้นเชิง
และที่สำคัญ..บอกข้อมูลไม่หมดตั้งแต่แรก คือบอกข้อมูลที่ไม่ดี..ทีละนิดๆ กว่าจะรู้ความจริง..หลายอย่าง ทำให้เราช็อคไม่รู้กี่ครั้ง และเราต้องไปทำกับคนอื่นๆ แบบนี้ไปเป็นทอดๆ อีกครับ มันเป็นงาน..ที่ไร้ซึ่งความสุขจริงๆ
แต่ต้องขอบคุณจริงๆ กับธุรกิจเครือข่ายตัวแรกในชีวิต ที่ทำให้ผมมีแนวคิด..และทักษะในการทำธุรกิจ เป็นประสบการณ์ที่มีค่า หาซื้อที่ไหนไม่ได้ ทำให้ผมและทีมงานในอนาคต..ไม่มีทางเดินผิดพลาดตามรอยเดิมแน่นอนครับ
จะดีไหมครับ? ถ้ามีงานบางอย่างที่เราลงมือทำอย่างพากเพียรครั้งเดียว
งานที่ว่า นั้นก็คือ..ธุรกิจเครือข่ายนี้เองครับ
ที่ผมเชื่อมั่นขนาดนี้ เพราะตอนผมทำ Herbalife
แต่ไม่ใช่คนไทย..ครับ เป็นชาวต่างชาติ
ไม่ต้องทำอะไร มีหน้าที่ใช้เงิน เที่ยว และใช้ชีวิต..ที่มีอิสรภาพอย่างแท้จริง
ซึ่งกลุ่มผู้นำเหล่านี้..มีเป็นร้อยกว่าคนที่ผมได้พบเห็น
ดังนั้น ถ้าบางคนมาบอกว่า..ธุรกิจเครือข่ายยากที่จะเกษียณได้จริงThe Secret ที่ว่า
“คุณจะคิดว่าใช่..หรือไม่ใช่.. มันก็ถูกทั้งนั้น
ซึ่งจากประสบการณ์ของผมเอง..ค้นพบว่า คุณลักษณะ..ของผู้ที่สำเร็จจากเครือข่าย จน..เกษียณตัวเองได้ขนาดนี้ มีคุณสมบัติที่เหมือนกัน..ดังต่อไปนี้ครับ
1. ผู้นำเหล่านี้ เลือกทำบริษัทที่ถูกต้อง ซึ่งเริ่มต้นในตอนแรกก็ไม่รู้ชะตากรรม แต่เป็นส่วนหนึ่งที่ช่วยและสร้างให้บริษัทนั้น ให้มีความมั่นคงอย่างมากในเวลาต่อมา ณ ปัจจุบัน
บริษัทเหล่านี้มีอายุไม่ต่ำกว่า 15-60 ปี เป็นบริษัทยักษ์ใหญ่ คงไม่ใช่แค่เลือกถูกแล้วอยู่เฉยๆ แล้วจะสำเร็จเหมือนแทงหวยนะครับ
เพราะบางคนเลือกถูกแล้วแต่ไม่ทำและอยู่ไม่ยาว
2. ผู้นำเหล่านี้ ทำธุรกิจระยะยาว แค่ทีละบริษัท และไม่ย้ายไปย้ายมา เมื่อมั่นใจว่าเจอบริษัทที่ใช่แล้ว
และใช้เวลาทำธุรกิจจริงจังมากถึง 5-15 ปีขึ้นไป
3. ผู้นำเหล่านี้ ทำธุรกิจหลายประเทศ ไม่ใช่มีธุรกิจแค่ประเทศใดประเทศหนึ่ง
ที่ผมพบส่วนใหญ่มากกว่า..4 ประเทศ ซึ่งจากการวิจัย..พบว่า ผู้นำ..ที่ทำแค่ประเทศเดียว ไม่มีโอกาสได้เกษียณ แต่อาจ..มีโอกาสได้พักผ่อนบ้างเท่านั้น
เนื่องจากบางเวลาเศรษฐกิจบางประเทศ..อาจไม่ดี แต่เราก็ยังมีรายได้..จากประเทศที่ยังเศรษฐกิจดีอยู่ แต่ถ้าไม่ดีกันหมด ก็มีรายได้..จากหลายประเทศ
ก็เหมือนเก้าอี้มี 4 ขา ยังไงก็ยัง..มั่นคง แต่ขาน้อยกว่านั้น คงนั่งไม่ติดก้นใช่ไหมครับ
4. ผู้นำเหล่านี้ ไม่ได้เป็นคนเก่งมาแต่ก่อน
เรียนรู้และพัฒนาตัวเอง..ขึ้นมาเรื่อยๆ
อย่างผู้นำคนหนึ่ง..ที่ผมประทับใจมาก เป็นกรรมกร
แล้วทำเครือข่ายเป็น Part-time ในช่วงแรก 5. ผู้นำเหล่านี้ มีวินัยและเป้าหมายในชีวิตอย่างชัดเจน
ไม่ใช่แค่..อยากร่ำรวยลอยๆ เฉยๆ
เพราะถ้าใครทำเครือข่ายแล้วมองแต่..เรื่องเงินเพียงอย่างเดียว
6. ผู้นำเหล่านี้ ยอมรับการทำงานเป็นทีม รักและช่วยเหลือ..ซึ่งกันและกันในทีมเป็นอย่างดี ไม่มีรวยแค่คนเดียว รอดแค่คนเดียว ทำอยู่คนเดียว เพราะสิ่งนั้น..ไม่ใช่เครือข่ายระยะยาวแน่นอน
7. ฯลฯ อื่นๆ อีกมากมาย ถ้าคุณ..ได้รู้จักผมมากขึ้น ปัจจุบันผมเลือกทำธุรกิจเครือข่ายแห่งหนึ่ง ที่ ผ่านการวิเคราะห์และวิจัยมาเป็นอย่างดี พร้อมทั้ง สร้างระบบขึ้นมาเอง โดย..ใช้อินเตอร์เน็ตเป็นเครื่องมือ
ประยุกต์ใช้อินเตอร์เน็ตให้ทำงานง่ายขึ้นจริงๆ
ณ ขณะนี้ ผมประสบความสำเร็จในระดับหนึ่ง
มีอิสรภาพด้านการเงิน..เวลา..และพร้อมสุขภาพที่ดีด้วย
และเชื่อมั่นว่าในระยะเวลาไม่เกิน..5 ปี
ไม่อยากมาเริ่มต้นใหม่อยู่เรื่อยๆ ดังนั้น ผมต้อง เลือกธุรกิจเครือข่าย ที่จะทำอย่างพินิจพิเคราะห์อย่างที่สุด
แน่นอนครับว่า..ผมสามารถใช้วิธีการทำงาน แบบ Work Smart ของผมนี้ได้กับ ธุรกิจเครือข่ายใดๆก็ได้
ซึ่งบริษัทที่ผมเลือกมีองค์ประกอบที่ครบถ้วนทั้ง 7 องค์ประกอบ ดังนี้
ซึ่งอาจดูขัดกับความคิดหรือเรื่องราวที่ได้ยินมาบ้าง แต่ผมเชื่อมั่นว่า..เป็นสิ่งที่ถูกต้องครับ
ผมยังเขียนไม่จบ ครับ กำลังเขียน..มันไปเรื่อยๆ
อ้อ ก่อนจะจากกัน ขอฝากVDO บันทึกภาพหอประชุมแห่งชาติสิริกิตต์ ที่ผมได้ถูกเชิญขึ้นแชร์ประสบการณ์ Click!! ที่ VDO ด้านล่างได้เลยครับ
ถ้า VDO ไม่โหลด/โหลดช้า ให้กด Pause แล้วปล่อยให้โหลดสักครู่ 2-5 นาที แล้วกลับมาเล่นใหม่อีกครั้ง ** รู้จัก และ เรียนรู้ธุรกิจเครือข่ายที่ผมเข้าร่วมได้ที่ : คลิกที่ agel **
ณัฏฐ์ธเดช ชัยปกรณ์วงศ์
ท้าพิสูจน์! โอกาสธรุกิจ Agel ต้นสายเอเซีย
.jpg)
